Evet tahmin edeceğiniz üzre, olağan faaliyetimi gerçekleştiriyorum ve müzik dinliyorum sayın okurlar:)
Güzel bir grup keşfettim; Vokaliz... "Son bir kez" de kuşkusuz en -ve tek- romantik parçaları... Gitme dur, diyorlar, son bir kez olmaz deme, diyorlar... Bırakacakmışız zaman uçup gidecekmiş durmadan...
Müziği bu kadar çok sevmemin sebebi kuşkusuz bana bu yaptığı... Olup olmadık konular arasında sıçrayışlarımı gerçekleştirirken kendimi çıkış noktamdan çok uzaklarda bulduğumda tebessüm ediyorum. Tahmin edin bakalım? "Kabaknaturallife" ve içindeki tüm güzellikler geldi aklıma...
Ve üstat, Bülent Abi (Ortaçgil), olmalı mı olmamalı mı, sevmeli mi sevmemeli mi yoksa hiç beğenmemeli mi... Sevmek lazım, çok sevmek lazım, öyle çok sevmeli ki hatırlamaya gerek kalmamalı... Son değil, unutulacak gibi değil usumun beni bıraktığı yer. Akşam serinliğinde elimde oynadığım çalılar, süzülüp içimde dağılan bir ışık, dilimde ezgiler, elbet sonu yeni güne kavuşan sohbetler...
Biraz daha devam edersem çenem düşecek, elime vuracak, bir şey değil okurken sıkılacaksınız! (?)
Muhabbetle...
Çok Şirin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder