canım sıkılıyor....

ee sizinle paylaşmayacağım da kiminle paylaşacağım...

evet içim sıkılıyor... gereksiz insanlara gereğinden fazla hata payı verirseniz canınız sıkılabilir, öğrenmiş olduk bir kez daha. ama dedim ya gereksiz diye anlatıp da konuyu macunlamaya gerek yok.

ben de sabahtan beri dilime dolanan şarkıyı- yine!- tekrara sardım ve zuhal olcay dinliyorum. çok seviyorum bu hatunu. 22sinde burada! oyunu var. bir terslik olmazsa ben de oradayım!!! onu canlı olarak tiyatro sahnesinde izlemek eminim zevk olacaktır. tabi onun gibi olamayacağımı bilmek de bi o kadar dert :) ama her şey aynı anda olmaz değil mi ya o, ya bu...

"nasıl oldu anlamadım tanıştık birden bire

nedenini sorma boş yere

seni kucaklamak geldi içimden

kendimi tutamadım işte geldim yanına...

inamazdım sevgiye, gülerdim ben herkese

derdim insan kısmetini kendi bulur isterse

oysa sözler ne kadar boş insan sevince

kalbim sanki deli gibi seni görünce

mantık irade kuvvat sevince pek işlemiyor

canım senle olmak istiyor"

eh bahsedip de yazmamak anlatımı yarım bırakır değil mi sayın okuyucular? inşallah ben de bir gün bu şarkıyı kabak şirinlerine birebir söylerim abdurrahman çelebi olarak (!)

görüşmek üzere!

Çok Şirin